Annemle ablamın konuşmalarına dikkat kesildiğim zamana eştir bu yazıyı yazma düşüncesinin aklıma düşme vakti.
-Ne giyeceksin düğünde?
-Bilmem bakınacağım..ama bulamazsam eğer geçen hediye edileni giyeceğim.
-Hangisini? Siyah olanı mı?
"-Hayır, incili olanı."
"-E tamam siyah değil mi o?"
"-Hayır incili"
Aslında elbise hem siyah renkli hem de üzerinde incili işlemeler var. Yani her ikisi de aynı elbiseden bahsediyor. Fakat gördükleri şey, nasıl baktıklarına göre değişiyor. Kimin bakış açısının doğru olduğunu kestirmek zor. Romantik edebiyat yaparak siyahlığı incililiğine baskın olan ama buna rağmen o elbiseyi "incili" olarak gören ablamın tarafını tutmamı bekliyor olabilirsiniz. Ya da gerçekçi olmamı ve elbisenin bal gibi siyah olduğunu ve ablamdan başka kimsenin o elbiseyi tarif ederken "incili elbise" olarak tasvir etmeyeceğini, dolayısıyla siyah elbiseyi siyah elbise olarak tasvir eden annemin tarafını desteklemem gerektiğinin tartışmasız doğru olduğunu düşünebilirsiniz. Fakat ben emin değilim her ikisinden de. Romantizmin, olanı olduğu gibi görmemizi engellemesi bakımından, gerçekliğin ise insanın dengede kalabilmesi için kendini avutabilme haklarından mahrum bırakması bakımından dezavantajı var.
Ne gözünü kör edebilecek kadar romantik ne de hayatı kendine zehir edecek kadar gerçekçi ol.
Comments