Elbette her şey gibi rutinlik de dikensiz değildir. Alışkın beyinler, farklı şeyler düşünemezler. Alışkın gözler, görmek istediklerinden, alışkın kulaklar, duymak istediklerinden, alışkın dil, alışkın olduğu sözlerden, alışkın ayaklar ise her zaman yürüdüğü yol ya da yollardan aykırı hareket edemezler. Dolayısıyla insanın bu aynılık içerisinde, kendini geliştirebilmesi, iyileştirebilmesi ve hatta kendisinden başka her şeyin değiştiği dünyada, geri gitmeden, yerinde sayması pek mümkün değildir. Her günü aynı olan insan,
farklı yollara sapabilme, kendinden bağımsız ya da kendi istek ve rızasıyla, yön ve istikametini ve hedef ve amacını değiştirebilme ihtimalinden dahi bihaber bir vaziyette hayatını idare ettirmeye çalışır. Bu durumdan şikayet etmiyorum. Aksini göğsümü gere gere ve içten içe şükürlerimi yineleyerek, bu aynılığa karşı minnet duyuyorum. Şükürler olsun.
Commentaires