Zaman ki parlak zeminler arasında
Kasvetli bedenler, donuk çehreler
Modern yalnızlığın pençesinde
Gözbebekleri ürkek bekler
Kentin soğuk yüzüdür bu
Modern bencilliğin pençesinde
Bulutlar hüzünlü ama umutlu
İnsanlar hep beklemekte
Ne zamandır yorgun omuzların
Kaç mevsim gülmedi dudakların
İçinde binbir işkence, ızdırap var
Vakti gelmedi mi kaçmanın?
Comments