“Umutsuz yaşanmıyor. İnsan, beklemeden yapamıyor. İnsan, bir
şeyleri kovalamadan, peşinden gitmeden, hakkında rüyalara
dalmadan edemiyor. Bu, insan olmanın bilmemkaçıncı temel
gereği. İnsan hevesleniyor. İnsan arzuluyor. İnsan, ne kadar çok
şeye sahip olursa olsun yahut şimdiye kadarki tüm isteklerini elde
etmiş olursa olsun yine de kendisine istemeyi, ardından gitmeyi
gerektirecek başka şeyler de bulacaktır mutlaka. İnsan doymaz.
İnsan istek ve arzuları, mide gibi belirli hacme sahip bir yerde
toplanmaz. Zihninin ve düşüncelerinin ve düşüncelerinin
içerisinde barındırabileceği sınırsız heves ve arzuya sahip olabilir.
Bir ihtiyaç olarak, yani yemek yemek gibi bir ihtiyaç olarak
görülebilir fakat aralarında bariz bazı farklar vardır. Açlık gibi
değildir, yedikçe doymaz. Elde edince yetinmez. Aksine daha da
iştahlanır, Göğe uzanmış, sonu görünmeyen bir merdiven gibidir arzularmerdiveni. Çıktıkça çıkar insan, çıktıkça daha çok çıkmak
ister, çıktıkça çıkar. Ta ki artık tek adım atmaya mecali kalmayana
dek...
Commentaires