Sahne Arkasında

“...Nihayetinde onlar kazandılar, biz kaybettik. İnsanlık kaybetti. O halde onlar da kaybettiler. Bilmiyorlar. Günün birinde anlayacaklar. Belki de bugün... Belki de bugün burada olmamın sebebi budur. Bu hezimet denebilecek acı mağlubiyetlerinden haberdar edeceğim onları. Peki ama beni ciddiye alacaklar mı? Uzun süredir çıkmıyorum karşılarına, beni tanıyabilecekler mi? Hem tanısalar dahi, sözlerimi oyunun bir parçası olarak algılayarak gerçekliklerinden kuşku duyacaklardır. Hedefimizin olmasa da yöntemimizin doğru olduğu konusunda şüphelerim ve endişelerim var. Bu iş böyle olmaz. Farklı bir yol belirlemeliyiz. Birtakım deliller ile konuşmamın gerçekliğini ve inandırıcılığını artırmalıyız, ya da mesela güvenirliklerinden şüphe duymayacakları kişileri tanık olmaları konusunda ikna edip, benimle birlikte sahneye çıkmalarını sağlamalıyız. Ya da öyle bir çıkmalıyım ki karşılarına, ne beni ne de sözlerimi sorgulamak için edebilecekleri tek sözleri dahi olmamalı...”