top of page
Melek Zehra Balcı

Derinlik Sarhoşluğu 

Derinlik Sarhoşluğu 

 

Çözemediğim vurgunun sorgusu yok artık. Bendeki derinlik sarhoşluğu sadece. Ne peşindeyim gidenin ne de beklemekteyim geleni. Boylu boyunca uzanmış, ayaklarımda gelip giden bir tuzlu su sadece. Üşümek normali oldu işin. Terlersem korkarım artık. Yüreğim alıştı soğukluğa. Tekliğimin yankısı duyuluyor girip çıktığım her bir odada. Minicik bir acı hatırlatıyor benliğime kalbimin varlığını. İyi olanlardan o kadar yoksun... Bitap kalındı zamanla olanlardan. Bedenimden ruhuma sirayet bu hissizlik. Gözlerimin takıldığı yerler, sadece boşluktan ibaret. Daldığım şey, sadece derin sular artık. Medet bile aramıyorken yaratılmışa bakamaz gönlüm. Benden ileri gitti elimde olmayanlar. Kendi irademle, belki de terk edildim. Omuzlarıma yük almadan ayrıldım yaşadıklarımdan. İmtihanımda gidilmeyen bir sınırım kalmadı belli ki. Öyle bir denemişlik... 

 Var olamayanlara insaniyeti öğretmek için değil yaratılmışlığım. Eser miktarda değil mi aynı ruhtan? Üzerine kendi ruhumdan katamam. 



Comentários


bottom of page